Dzieci idące do szkoły podstawowej zaczynają kształtować swoją osobowość, stykają się z różnymi mechanizmami społecznymi, budują poczucie własnej wartości.
W naszej szkole dużą wagę przywiązujemy do tego procesu. Niewątpliwym wsparciem dla uczniów jest tutoring. Każdy uczeń ma swojego indywidualnego tutora, z którym odkrywa i pracuje nad rozwojem swoich predyspozycji i mocnych stron. Tutoring może mieć charakter dydaktyczny ale również rozwojowy. W atmosferze wzajemnego zaufania, pozbawionego oceny, uczeń uczy się jak sobie radzić ze słabościami i przeciwdziałać pojawianiu się poczucia bycia gorszym z czegoś lub w czymś. To możliwość dawania sobie prawa do popełniania błędów, jako sytuacji wspierającej rozwój.
Tutoring to również sztuka zbudowania relacji z nauczycielem, relacji opartej na dialogu i wzajemnym szacunku.
Dla Rodziców to systematyczna, świadomie i wspólnie zaplanowana praca nad rozwojem dziecka, które dzięki temu będzie brało coraz większą odpowiedzialność za własny rozwój i przyszłość
Aby taka forma pracy wychowawczej była owocna, w naszej szkole od klasy czwartej każdy uczeń wraz ze swoimi rodzicami wybiera sobie tutora. Tutorami są wszyscy nauczyciele, którzy zostali przeszkoleni przez trenerów z Instytutu Tutoringu Szkolnego. Pierwsze miesiące wspólnej pracy to czas wzajemnego poznawania i budowania zaufania. Ważne jest aby spotkania tutora z jego podopiecznym odbywały się regularnie, raz na dwa tygodnie, zgodnie z zaplanowanym grafikiem. Potem nadchodzi czas na wspólne stawianie sobie celów. Tutor nie rozwiązuje problemów za ucznia ale pomaga je naświetlić, omawia przeszkody i analizuje możliwe rozwiązania. Kiedy cel zostaje osiągnięty, warto zaplanować wspólną formę świętowania, która podkreśla sukces dziecka. Tutor to osoba bliska i zaufana, do której można zawsze zwrócić się o radę, dla której problemy podopiecznego są ważne. Dlatego też tutor ma głos doradczy, kiedy wystawiane są oceny z zachowania. W takiej pracy wychowawczej ważne są również spotkania tutora z obojgiem rodziców podopiecznego. To dobra okazja aby spojrzeć na dziecko w jego świecie społecznym, porozmawiać o tym jaką wizję rozwoju dla swojego dziecka mają jego rodzice i co można wspierać w szkole.